Rozdział 1

Dobrze, ryzykuję, że będę musiała odkupywać niektórym monitory, ale wstawiam! ;-; Dionizosie, miej mnie w opiece !

Rozdział I albo jak ktoś chce Prolog

   Percy ze znużeniem wpatrywał się w okno. Chejron, jego były nauczyciel, a teraz dyrektor Obozu Herosów, wysłał go do pewnego liceum wraz z dwojgiem przyjaciół. Podobno Grover - satyr, odnalazł nowego herosa. Była historia. Percy  rozejrzał się po Sali i kątem oka zauważył, jak parę dziewczyn przygląda mu się zainteresowaniem. On jednak szukał wzrokiem kogoś innego. Kiedy miał obrócić glowę do tyłu, z zamyślenia wyrwał go głos  nauczyciela historii, pana Gerarda. Percy nawet lubił ten przedmiot, ale kiedy go uczył wspomniany wcześniej centaur, Chejron  albo jego cudowna dziewczyna, Annabeth.

- Panie Jackson ,czy mógłyby pan opowiedzieć klasie jak skończyła się historia Tezeusza ? – zapytał nauczyciel z zadowoloną miną, widząc, iż uczeń nie uważał .

   Klasa zaśmiała się, myśląc o karze, jaką nauczyciel wymyślił dla ucznia. Jednak Percy uśmiechnął się i roześmiał się tak szczerze i naturalnie, że niektórzy pomyśleli, że chłopak oszalał.

- Panie Johnson ? – spytał pan Gerard poprawiając okulary i marszcząc brwi.

  Coś, co dla innych wydawać by się moglo naturalne (nauczyciel często mylił imiona i nazwiska), ale chłopak okazało się okropnie śmieszne. Uczniowie patrzyli ze zdziwieniem jak chłopak zanosi się od śmiechu.

- Jaa.. przepraszam, ale ... – zachichotał Percy. - Przypomina mi pan pewną osobę ... – Znów zaczął się śmiać

- Percy , proszę przestań – z tyłu klasy podniesi się dwaj chłopcy. Jeden wysoki, blondyn , idealnie przystrzyżone włosy i niebieskie oczy. Drugi był zupełnym przeciwieństwem pierwszego. Niski , ciemne ,dlugie wlosy opadaly mu na twarz. Wyglądali jak dzień i noc.

- Percy Ci biedni ludzie,myślą,że oszalałeś – powiedział ze spokojem wysoki chlopak

- Ale czy to nie prawda,że przypomina Dio... znaczy Pana D. ? – powiedział Percy wpartując się z uśmiechem w przyjaciół

- Zachowuje się jak małe dziecko – pokręcił głową niższy chłopak patrząc z politowaniem na Percego

- W takim razie panie Jackson, znany jest panu mit o Tezeuszu i Ariadnie ? – zapytał nauczyciel groźnie marszcząc brwi

- Aż zanadto . – mruknęli wszyscy trzej chłopcy , patrząc na siebie i uśmiechając sie ponuro

- A więc ?

Percy opowiada bardzo dokładnie ,ze wszystkimi szczegółami historię młodzieńca z Aten . W miarę im dalej brnie opowieści ,wszyscy patrza ze zdumieniem ,nawet pan Gerard. Oprócz dwóch osób .

- Jackson , słuchałeś raz wykładu Annabeth ? – powiedział blondyn z dziwnym uśmiechem na ustach .

- Jasonie , ile razy Ci miałem tłumaczyć,że ja tak naprawdę.... –chciał coś powiedzieć Percy,ale w porę się postrzymał.

 

Zadzwonił dzwonek. Wszyscy wybiegli z klasy oprócz trzech chłopców. Wszyscy trzej tęsknie spoglądali przez okno.

-Muszę porozmawiać z Annabeth. – powiedział Percy z uśmiechając się

- Odwiedziłbym Reynę – powiedział blondyn , nagle odwracając wzrok

Percy chciał powiedzieć kąśliwą uwagę ,ale nie zdążył. Na dziedzińcu szkolnym powstało zbiegowisko. I Percy przeczuwał dlaczego.

- Szybko ! – wrzasnął i wszyscy trzceh wskoczyli przez okno , które było na piętrze.

Ludzie rozstępowali się przed nimi ,kiedy biegli do miejsca zdarzenia. Zobaczyli okropnego trzygłowego smoka ,który zionął ogniem w niską  szatynkę ,która ciskała w niego , niewiadomo skąd wziętym , oszczepem . Percy wyjął z kieszeni długopis,który momentalnie przemienił się jego miecz, Orkan. Jason (blondyn) podrzucił monetę ,która także zmieniła się w długi, połyskujący złotem miecz. Najniższy z chłopców , wciagnął  długi miecz ze stygijskiego żelaza .

- Jason , Nico próbujcie odwrócić jego uwagę ,kiedy ja odciagnę dziewczynę i wezwę posiłki – postanowił Percy ,a chłopcy kiwnęli głowami

Jason i Nico natarli . Wyższy chłopak wezwał ducha wiatru ,ventusa, na którym wleciał na kark potwora.  Nico zaś kuł potwora mieczem i uciekał w ostatniej chwili ,kiedy potwór odwracał głowę ,aby zionąć w niego ogniem. Percy złapał dziewczynę za ramię . Było wygięte pod dziwnym kątem i ciekła z niego krew. Percy zaklął pod nosem .

- A więc to prawda ? – powiedziała słabym głosem dziewczyna .

- To prawda ,że one istnieją ? – wskazał głową na potwora

- Tak,tak  i są nawet o wiele gorsze,ale narazie to nie nasz najwiekszy problem ! – wrzasnął Percy ,kiedy koło nich przeleciał słup ognia

- Przydał by się Leo – pomyślał na głos Pecy

- Kto to Leo ? – zapytała zaciekawiona dizewczyna

 

Lecz nie uzyskała odpowiedzi ,gdyż Percy położył ją  w bezpiecznym miejscu i pobiegl pomóc przyjaciołom. Parę chwil później, potwór był pokonany. Chłopcy z trudem opadli na trawę koło dziewczyny . Ramienia Nico sączyła się lekka strużka krwi . Oboje,Pecy i Jason mieli obdarte ubrania ,ale wyglądali na zadowolonych.

- Uwielbiam szał bitewmy . – powiedział Jason

- Hmmm ... nie chciałabym być niemiłą ,ale może zszyjecie mi rękę i wytłumaczycie wszystko ? – powiedziała lekko napastliwym tonem dziewczyna,kiedy uciekł z niej strach i przerażenie.

- Racja,wybacz. – strapił się Percy ,przeczesując włosy i patrząc na dziewczynę .

Była parę lat od niego młodsza,wyglądała na jakieś 13,14 lat . Nie miał pojęcia co robiła na terenie liceum ,ale wiedział ,że jest wyjątkowa. Jej bystre zielone oczy patrzyły na niegoz pewną rezerwą ,ale też zaufaniem i ciepłem . Miała dość dlugie proste, kasztanowe włosy .

- Jak masz na imię ? – spytał się z zaciekawieniem Nico .

- Alyss. – powiedziała dziewczyna patrząc po ich twarzach .

- A więc Alyss , może po lekcjach wytłumaczymy o co w tym wszystkim chodzi ? – zaproponował z uśmiechem Jason,jednakże dziewczyna spojrzała na niego z wyrzutem i niepewnościa ( ahhahah ,pedofil ! xD )

- Jak narazie potrzebne nam jest lekarstwo - powiedział ze zmartwioną miną Percy.

- Ależ proszę. – usłyszeli głos za nimi

Był to młody satyr imieniem Grover , stary przyjaciel Percego. Dzisiaj miał na sobie czapeczkę ,która zakrywała mu rogi i długie dżinsy ,które zakrywały jego włochate nogi i zadek .

- Grover !- zawołał Percy z uśmiechem

- Tak ,tak to ja. – powiedział satyr z uśmiechem i usiadł kogo Alyss. Po czym wziął ją za rękę i szybko nastawił dziewczynie w prawidłową stronę. Potem posmarował jej ranę pewną maścia i dał dziewczynie swiezo upieczone ciasteczka.

- Groverze , czy to na pewno bezpieczne... ? – zaczął Jason ,ale na jego oczach wszystkie rany i siniaki zaczęły znikać ,a twarz dziewczyny zaczęła nabierać kolorów .

- Jaak ... ? – zaczęła Alyss,ale zadzwonił dzwonek na lekcję  i chłopcy pobiegli na lekcję ,a satyr niespiesznie oddalił się w stronę Central Parku. Alyss wstała i z nowo energia ruszyła w kierunku szkolnego budynku.

Była 14:30 . Percy ,Jason i Nico w końcu skończyli lekcje . Musieli poczekać na Alyss , która zniknęła im z oczu w tłumie .  Grupka dziewcząt leniwie chodziła wokół  miejsca ,gdzie siedzieli chłopcy ,trajkocząc nieustanie i posyłając im dziwne uśmiechy i całuski .

Percy potrząsnął głową z obrzydzeniem. – Nawet dzieci Afrodyty się tak nie zachowują ....

- Ej ! usłyszeni za sobą wyraźnie wzburzony głos.

- Boże co dziwadla ! – zawołała jedna z panienek ,które machały do Percego

Jednakże , dwie postacie nie zwróciły uwagi . Jedna z nich ,z roziskrzonym wzrokiem podbiegła do Jasona i zarzuciła mu ręce na szyję. On nachylił sie lekko i pocałował dziewczynę w usta.

- Jason ! – wykrzyknęła uradowana dziewczyna machając swoimi ciemno – brązowymi włosami ,z których wypadały powtykane orlie pióra.

- Pipes ,miło Cię widzieć. – powiedział chlopak ze śmiechem

- Percy – powiedziała druga osoba z śmiechem

Była to Rachel , przyjaciółka Percego . Podbiegła do chłopaka i mocno go przytuliła .

- Martwiłam się o Ciebie . – powiedziała

- A ja martwiłem sie o Ciebie ! Tak długo nie dawałaś znaku ,że żyjesz ! – krzyknął chłopak

- Tak wiem – powiedziala Rachel uśmiechając się chytrze

- O co choooodzi .... ? – zdążył powiedzieć Percy ,kiedy poczuł zimne ostrze czyjegoś sztyletu.

-  Percy czy zechcesz mi wyjaśnić co się dzieje ? – powiedział lodowaty głos

Jednak zanim postać zdążyła zrobić ruch, Percy przekręcił ją i pochylił się . To była .... Annabeth !

- Annabeth ... – powiedział i pocałował ją  ,a dziewczyna słonęła rumieńcem,ale odwzajemniła pocałunek.

- Glonomóżdżek – powiedziała na wydechu ,patrząc na chłopaka

- Tęsknilem – szepnął i przytulił do siebie dziewczynę

Oboje stali tak przez chwilę nie mogąc nacieszyć się soba . Percy bojąc się reakcji matki Annabeth,Ateny ,nie przeszkadzał dziewczynie się uczyć ,gdyz starała się o najwyzsze noty . Kiedy wreszczie odsunęli się od siebie, Percy zobaczył w kącikach oczy dziewczyny łzy,ktore szybko wytarł , wywołując u niej śmiech.

- Dobra ,zakochana para zapomnieliście o czymś – powiedział ze śmiechem Jason

- Jakże ja mogłabym o czymś zapomnieć ,Grace ? – fuknęła na niego Annabeth

- Do jasnej świętej Hery ! – krzyknął Percy patrząc  na drugi koniec ulicy

- Percy ? – spytała Annabeth z niepokojem ,kiedy jej chłopak patrzył z coraz większą paniką na coś.

-  Alyss nam zwiała . – poinformował pogodnie  Nico ,wychodząc zza drzewa,gdzie przed chwilą wszyscy siedzieli.

- Wiem , Trupi Chłopcu. – powiedział zmeczony Percy

- Kto to Alyss ? – spytały chórem Piper i Annabeth

- Młoda heroska,którą dzisiaj uratowaliśmy – tłumaczył Jason kiedy biegli za dziewczyną

Nagle niespodziewanie zza rogu ,wpadła na Percego ... Alyss !

- Alyss ! Czyś ty oszalała ?! – krzyknął Percy ,łapiąc dziewczynę za zdrowe ramię

- Zostawcie mnie ! – krzyknęła Alyss ,próbując sie wyrwać Percemu

 

Wtedy podeszła bliżej Piper i uklękła blisko Alyss.

- Alyss posłuchaj.. – zaczęła mowić czarmową

- Nic Ci sie nie stanie, nikt nie zrobi Ci krzywdy ,a teraz pojdziesz z nami do pewnego miejsca i wszystko Ci wyjaśnimy . Zgoda ? – powiedziała patrząc spokojnie na dziewczynę

- Skoro muszę – powiedziała Alyss znużona ,lecz przestała się wyrywać .

Cała siódemka wsiadła na statek ,ktory miał podpłynąć na Long Island , gdzie znajduje się Obóz Herosów.  Jason i Piper cicho rozmawiali . Rachel siedziała w kącie, rysując coś . Nico przechadzał się po rufie,denerwując tym kapitana statku . Percy i Annabeth usiedli koło Alyss ,która trzymała coś w ręce,ale widząc ich szybko to schowała .

- Hej – powiedziała Annabeth patrząc na młodszą dziewczynę

- Słyszałam ,że sama na poczatku walczyłaś z dragiem *? – starala się nawiązać rozmowę

- Tak – odparła beznamiętnie Alyss

- Ale to Percy i tamci dwaj go zabili – odparłą po pewnej chwili ,wpatrując się w taflę wody

- Hej ,nie martw się – powiedział Percy widząc smutną minę Alyss. Czuł ,ze w jakiś sposób jest za nią odpowiedzialny. Przysunął się bliżej i objął po bratersku dziewczynę . Annabeth zmęczona oparła się o ramię chłopaka i tak siedząc w ciszy dopłynęli do Obozu.

Ps. Wiele rzeczy jest tutaj bezsensu ,jak się potem okaże ,ale cóż każde początki są trudne mówią . xD

Pss. OBIECUJĘ KOLEJNY BĘDZIE LEPSZY ! ;-;

UDOSTĘPNIJ TEN POST Facebook Twitter Google + Pinterest